เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ไม่ใช่บทละครหลังข่าว แต่เป็นเรื่องราวจากชีวิตจริงของผู้หญิงคนหนึ่ง
สมมตินามตามท้องเรื่องว่า สารภี
สารภีอยู่กินกับพี่ชายขาของสารภีอย่างมีความสุข จนถึงเมื่อนังจีจี้ปรากฏตัว
วันนั้นสารภีหวังไว้ในใจเล็กๆ ว่าถ้ารับจีจี้มาเลี้ยงดู จะทำให้บ้านสดชื่น จิตใจแจ่มใส
และใช่....มีลูกอิจฉามาเกิด
แต่การณ์กลับหาได้เป็นเช่นนั้นไม่....
เมื่อครั้งจีจี้ยังเด็กสารภียังไม่ได้เอะใจแม้แต่น้อยว่าทำไมมันชอบงับหัวสารภี ทำไมมันกระโดดกัดหน้าสารภี
ทำไมจีจี้เรียบร้อย ออเซาะฉอเลาะกับพี่ชายขาของสารภีจัง
พอโตขึ้นมาสารภีเริ่มทบทวนสิ่งต่างๆ ที่ผ่า่นมา....
นังจีจี้กีดกันสารภีสาระพัด เวลาสารภีจะทำสวีตกับพี่ชายขา..
จะกอดจะจุ๊บกันนังจีจี้มันต้องบุกเอาตัวมันคั่นกลางเสมอๆ
เวลาจะนอนก็ชอบมานอนตรงหว่างขาของพี่ชายขา
เหมือนจะบอกว่า "อย่าได้รุกล้ำเข้ามานะ จีจี้จะงับให้เลือดสาด"
ครั้งหนึ่งสารภีชวนพี่ชายขาไปตากอากาศเปลี่ยนบรรยากาศที่ชายทะเล
พี่ชายขายืนยันให้พาจีจี้ไปด้วย
คุณผู้อ่านคะ....สารภีต้องชวนพี่ชายขาหนีไป featuring กันในห้องน้ำค่ะ
ไม่งั้นนังจีจี้มันไม่ยอมค่ะคุณ
เวลาอยู่บ้านสารภีต้องแอบสะกิดพี่ชายขาชวนขึ้นห้องตอนที่นังจีจี้มันหลับอยู่
แต่คุณขา...จีจี้มันหูไวอย่างหูหมา
มันมานั่งรออยู่หน้าประตูห้อง
พอเปิดประตูออกมา....มันกระโดดงับสารภีค่ะ
วันก่อนพี่ชายขาตะไบเล็บให้สารภี..ตามประสาข้าวใหม่ปลามัน
นังจีจี้มันนั่งมองหน้าี่พี่ชายขาประหนึ่งจะให้พี่ชายขาหยุดการกระทำนั้นเสีย
แต่พี่ชายขาไม่หยุด ยังตะไบเล็บให้สารภึด้วยความรัก
สารภีสะใจค่ะคุุณ....
"หึ...เห็นหรือยังว่าใครคือหนึ่งในดวงใจของพี่ชาย"
นังจีจี้มันชายตามองสารภีด้วยความแค้น
คุณพระ....
นังจีจี้ยกมือขวาของมันวางบนมือของสารภีค่ะ
แต่อนิจจา....
พี่ชายขาปล่อยมือสารภีแล้วตะไบเล็บให้นังจีจี้ค่ะคุณ
ตะไบอันเดียวกับที่ตะไบให้สารภีด้วยความรักเมื่อตะกี้....
"พี่ชายขาทำกับสารภีอย่างนี้ได้อย่างไรกัน...สารภีช้ำ"
