เมื่อตัดใจกับการอยู่กันสองคนตายาย เราเลยตัดสินใจหาหมามาเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงแสนรัก ตอนแรกเลือกกันว่าจะเป็นแจ็คหรือ บีเกิ้ล หรือ บูลเทอร์เรียดี สุดท้ายเมื่อความอยากมีมากและเจอหมาหน้าตากวนตีนสมฐานะของเราสองคนผัวเมียแล้ว
เราก็ได้ออกเดินทางไปดูลูก มินิบูลเทอร์เรีย เจ็ดตัวที่แถวๆพระรามห้า
โฉมหน้าพี่น้อง
ตอนที่เราไปโมโจ้ (เดิมชื่อทิกเกอร์) มีคนจองไปแล้ว แต่เห็นแล้วถูกชะตามากมายเลยขอร้องให้เจ้าของลูกหมาไปเจรจา ให้หน่อยนึง สุดท้ายเราได้ โมโจโจโจ้
นีโน่เป็นพ่อแท้ๆของโมโจ้
เรารอให้โมโจ้หย่านมฉีดวัคซีนครบ ก่อนเป็นเวลา 45 วัน
45 วันแห่งการรอคอย...ไม่ได้นั่งคอย นอนคอยกันนะคะคู้น
เก็บบ้านจัดที่จัดทางอะไรโยนทิ้ง ได้ทิ้ง อะไรขายได้ขาย ให้บ้านโล่งที่สุด
แล้ววันที่เรารอคอยก็มาถึง..เมือ ปลายเดือนกุมภาพันธ์ เหมือนของขวัญวันเกิด..ที่นรกแตกที่สุด
ก่อนที่จะเอาหมาเข้าบ้านเราตกลง กันว่าจะพบกันครึ่งทาง ระหว่างพี่ฉัตรที่สามารถกินนอนกับหมาได้ ส่วนฝนขอทางใครทางมัน
มีกฏเกณฑ์เพื่อป้องกันหมาเสียหมา และคนเสียคน
สรุปตรงที่ว่าให้หมานอนในบ้านไม่ ต้องนอนกรง แต่ห้ามขึ้นห้องนอนเด็ดขาด...
ความเด็ดขาดของเรามีมากขนาดไหน โปรดติดตามตอนต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น