โมโจโจโจ้ ตอน หน้าที่ของหมา

"หมา" หรือถ้าอยากจะเรียกให้สุภาพก็คือ "สุนัข"
มีหน้าที่อะไรบ้าง...
1. เ้ฝ้าบ้าน เฝ้าสวน เฝ้าโน่นนี่นั่น
2. อารักขา
3. ช่วยราชการ ดมหายาเสพติด หาระเบิด หานู่นหานี่
4. เป็นพ่อพันธุ์ แม่พันธุ์
5. เดินสายประกวด

หมาบางตัวทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้อย่างดีเลิศก็ได้รับโล่รางวัล
หมาบางตัวทำหน้าที่บกพร่องก็ถูกทิ้งขว้าง...

แต่หมาบ้านนี้...โมโจโจโจ้
มีหน้าที่อย่างเดียวที่ต้องทำคือ...สร้างความสุข

โมโจโจโจ้ ตอน สารภีผู้ชีช้ำ

เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ไม่ใช่บทละครหลังข่าว แต่เป็นเรื่องราวจากชีวิตจริงของผู้หญิงคนหนึ่ง
สมมตินามตามท้องเรื่องว่า สารภี

สารภีอยู่กินกับพี่ชายขาของสารภีอย่างมีความสุข จนถึงเมื่อนังจีจี้ปรากฏตัว

วันนั้นสารภีหวังไว้ในใจเล็กๆ ว่าถ้ารับจีจี้มาเลี้ยงดู จะทำให้บ้านสดชื่น จิตใจแจ่มใส
และใช่....มีลูกอิจฉามาเกิด

แต่การณ์กลับหาได้เป็นเช่นนั้นไม่....

เมื่อครั้งจีจี้ยังเด็กสารภียังไม่ได้เอะใจแม้แต่น้อยว่าทำไมมันชอบงับหัวสารภี ทำไมมันกระโดดกัดหน้าสารภี
ทำไมจีจี้เรียบร้อย ออเซาะฉอเลาะกับพี่ชายขาของสารภีจัง

พอโตขึ้นมาสารภีเริ่มทบทวนสิ่งต่างๆ ที่ผ่า่นมา....
นังจีจี้กีดกันสารภีสาระพัด เวลาสารภีจะทำสวีตกับพี่ชายขา..
จะกอดจะจุ๊บกันนังจีจี้มันต้องบุกเอาตัวมันคั่นกลางเสมอๆ
เวลาจะนอนก็ชอบมานอนตรงหว่างขาของพี่ชายขา
เหมือนจะบอกว่า "อย่าได้รุกล้ำเข้ามานะ จีจี้จะงับให้เลือดสาด"

ครั้งหนึ่งสารภีชวนพี่ชายขาไปตากอากาศเปลี่ยนบรรยากาศที่ชายทะเล
พี่ชายขายืนยันให้พาจีจี้ไปด้วย
คุณผู้อ่านคะ....สารภีต้องชวนพี่ชายขาหนีไป featuring กันในห้องน้ำค่ะ
ไม่งั้นนังจีจี้มันไม่ยอมค่ะคุณ

เวลาอยู่บ้านสารภีต้องแอบสะกิดพี่ชายขาชวนขึ้นห้องตอนที่นังจีจี้มันหลับอยู่
แต่คุณขา...จีจี้มันหูไวอย่างหูหมา
มันมานั่งรออยู่หน้าประตูห้อง
พอเปิดประตูออกมา....มันกระโดดงับสารภีค่ะ

วันก่อนพี่ชายขาตะไบเล็บให้สารภี..ตามประสาข้าวใหม่ปลามัน
นังจีจี้มันนั่งมองหน้าี่พี่ชายขาประหนึ่งจะให้พี่ชายขาหยุดการกระทำนั้นเสีย
แต่พี่ชายขาไม่หยุด ยังตะไบเล็บให้สารภึด้วยความรัก
สารภีสะใจค่ะคุุณ....
"หึ...เห็นหรือยังว่าใครคือหนึ่งในดวงใจของพี่ชาย"

นังจีจี้มันชายตามองสารภีด้วยความแค้น
คุณพระ....
นังจีจี้ยกมือขวาของมันวางบนมือของสารภีค่ะ
แต่อนิจจา....
พี่ชายขาปล่อยมือสารภีแล้วตะไบเล็บให้นังจีจี้ค่ะคุณ
ตะไบอันเดียวกับที่ตะไบให้สารภีด้วยความรักเมื่อตะกี้....

"พี่ชายขาทำกับสารภีอย่างนี้ได้อย่างไรกัน...สารภีช้ำ"

โมโจโจโจ้ ตอน หมาดีสร้างได้

"บูลเทอร์เรีย เหรอ ดุนะเนี่ย"
"ที่เพิ่งมีข่าวว่ากัดคนตายอ่ะเหรอ"
"บูลเทอร์เรียที่ บลาๆๆๆๆ"

เอ่อ อยากจะบอกว่าบูลเทอร์เรียนะครับพี่น้อง ไม่ใช่้พิทบูล.....

แต่ถ้าขึ้นชื่อว่าหมาสัตว์หน้าขนมีเขี้ยวก็กัดได้ทั้งนั้นแหละ...
ก่อนที่จะรับโมโจ้มาเลี้ยงก็ทำ research กันมากมายพอสมควร
พบว่า....หมาก็คือหมาไม่ว่าพันธุ์ไหนก็มีนิสัยตามสัญชาตญาณเหมือนๆกัน
ความต้องการพื้นฐานคือ การออกกำลัง อาหารและความมั่นคงปลอดภัย

เพราะว่าหมาเป็นสัตว์สังคมดังนั้นจึงมีการจัดลำดับชั้นในฝูง
เมื่อรับหมามาอยู่บ้านเราคนในบ้านก็เป็นส่วนหนึ่งในสังคมของมัน
ก้วแรกที่เข้าบ้านมันจะสำรวจสร้างอาณาเขต และจัดลำดับทันที
เขาถึงบอกว่าการพาหมาเข้าบ้านครั้งแรกก็สำคัญ ให้มันรู้เลยว่าใครใหญ่

สำหรับบ้านเราน่ะเหรอลำดับชั้นในบ้านดูได้จากการเดินออกจากบ้าน
เมื่อเปิดประตู พี่ฉัตรเดินออกไปก่อนอย่างนิ่มๆ เย็นๆ
หลังจากนั้นฝนกับโมโจ้แย่งกันออกจากประตู.....
...เห็นมั้ย ใครใหญ่กว่ากัน....

หมาเป็นสัตว์สังคมเชื่อฟังจ่าฝูง ถ้าไม่ยอมให้หมาเป็นจ่าฝูงในบ้าน
รับรองปัญหาไม่เกิด.....

อ้อ...แล้วหมาก็ไม่ได้ใส่ใจว่่าคุณจะมีตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โตแค่ไหน
คุณจะหาเงินได้มากแค่ไหน คุณจะปกครองลูกน้องซักกี่ร้อยคน
เมื่ออยู่ในบ้าน ในอาณาเขตฝูงของมัน
มันจัดลำดับได้เองจ้า

...นี่คือความตรงไปตรงมาของมัน....

สายพันธุ์ของหมามีผลมั้ย?
คำตอบคือมี การเลี้ยงหมาพันธุ์แท้ทำให้คาดเดานิสัยตามสายพันธุ์ได้ค่อนข้างง่าย
อย่างพวกพิทบูลเทอร์เรีย มันดุเพราะตามสายพันธุ์เขาผสมมาเพื่อกัดกันเอง เฝ้าทาส/นักโทษ

ถ้าเลี้ยงไม่ดี เลี้ยงไม่เป็นก็ถือว่าเป็นหมาอันตราย
แต่สำหรับหมาที่ฝึกมาดี ออกกำลังกายถึง กินดี มีวินัย
เท่าที่เคยเห็นมา หมาจะนิ่งมาก เห็นมีพุดเดิ้ลวิ่งมาเห่าล้อมหน้าล้อมหลัง
มันก็ยืนชิดเจ้าของนิ่งอยู่อย่างนั้น

แล้วบูลเทอร์เรียล่ะเป็นไง
คำตอบคือเป็นเด็กสามขวบในชุดหมา
แล้วดุมั้ย
คำตอบคือกับคนไม่มีปัญหา โคตรแฟรนด์ลี่ แต่กับสัตว์ต้องระวังให้มากหน่อย
แล้วฝึกง่ายมั้ย
คำตอบคือ ง่ายกะผี แค่ฝึกให้นั่ง ขอมือ รอ คำสั่งพื้นฐานก็พอ
แต่ก็มีหมาเทพกับคนเทพที่ฝึกให้เล่น agilityได้
แล้วใช้เฝ้าบ้านได้มั้ย
อืม...คิดว่าไม่
แล้วใช้อารักขาได้มั้ย
เอ...คิดว่าไม่
แล้วเมิงจะเลี้ยงไว้ทำไรว้า
ดูหน้ามันก็ขำแล้วอ่ะ ขี้อ้อนด้วย เอาไว้เป็นเพื่อออกกำลัง

หมาดีสร้างได้แค่เข้าใจสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหมา เข้าใจสายพันธุ์บูลเทอร์เรีย เข้าใจนิสัยของโมโจโจโจ้

โมโจโจโจ้ ตอน มะหมาออสก้าร์

ถ้ามีออสการ์ที่แจกให้หมาอยากเสนอชื่อโมโจ้เป็น candidate แต่ไม่ใช่เพราะความแสนรู้สามารถเล่นตามบทได้หรอกนะ
แต่เพราะว่ามันเป็นหมาที่ดราม่ามากถึงมากที่สุด ตรงนี้หลายคนอาจจะสงสัยดราม่ายังไงกันฮ้า มะหมาจะมาม่าอย่างไรได้
ม่ะจะเล่าให้ฟัง

เวลาที่โมโจ้กระทำสิ่งที่ผิดกฏบ้านและ/หรือทำในสิ่งที่กฏบ้านห้าม เช่น ฉี่ในบ้าน
ถ้าจับไม่ได้ไล่ไม่ทันมันจะทำเฉยๆ แบบว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถ้าบังเอิญดิฉันเป็นคนเจอล่ะก็ ปรี๊ดแตก
“โมโจโจโจ้” ฮั่นแหนะ เรียกชื่อจริงซะด้วย
สิ้นเสียงไม่ว่าไอ้ตัวแสบมันจะทำอะไรอยู่ มันจะหยุดกึก หันมาพร้อมทำตาขวาง ตาตี่ๆ ของมันนั่นแหละ
“ใครทำ” ดิชั้นตะหวาดพร้อมกับชี้ไปยังจุดเกิดเหตุ
ความเงียบอันน่ากลัวขนาดได้ยินเสียงลมหายใจหนักหน่วง
และแล้วก่อนที่ใครจะทันได้คิดอะไรความอลหม่านโกลาหลก็อุบัติขึ้นอย่างฉับพลัน
ไอ้แสบหมาแกล้งบ้า วิ่งหางจุกตูด กระโดดหลังโก่งๆ ขับควบตะกุยตะกายไปรอบๆ บ้าน
ซักพักก็หยุด...เหลี่ยวมองตาขวาง

“ใครทำ” ดิชั้นกระะชากเสียงถามซ้ำ
สี่ตีนก็เริ่มตะกุยออกตัวล้อฟรี ทั้งวิ่ง ทั้งกระโดดไปรอบๆ บ้าน แล้วหยุด เหล่มองตาขวางแบบเดิมอีก

เออ...หนุกดีว่ะ อิอิ

แกล้งบ้าก็เป็นวิธีนึงในหลายร้อยวิธีดราม่าของไอ้หมาหน้ายาว

อีกวิธีที่ได้ผลชะงัดโดยเฉพาะกับแม่มัน
....ลูกอ้อน....
วิธีอ้อนของมันก็ไม่ต้องทำอะไรมากไปกว่า...
...ทำตาโต ก้มหน้านั่งคอตก ช้อนตาขึ้นเหลือบมอง กระพริบตาสองที....
“โอ๋ โมโจโจโจ้ หม่าม้าไม่ได้โกรธหนูหรอกจ้า”
...ฟินาเล่...

นอกจากลูกไม้ทำท่าตาโตเกาหลีแล้ว....
ยังมีมุขดราม่าสุดๆ ถึงขั้นมีน้ำตากันเลยทีเดียว...

เรื่องมีอยู่ว่ากลางดึกคืนหนึ่ง หลังจากที่ทุกคนในบ้านหลับหมดแล้ว
โมโจโจโจ้เกิดสติแตกกระโดดงับหางตัวเอง เห่าโฮ่งๆ 2 ที ซ้อน

พ่อมันถูกปลุกจากฝันดีฝันหวาน ตื่นขึ้นมาก็โมโหน่ะสิลุกขึ้นมาฟาดผัวะเข้าให้
แล้วล้มตัวลงนอนต่อ
....เงียบ.....
โมโจ้เงียบไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้น นั่งจ้องมองหน้าพ่อมันนิ่งนาน....
...โปรดนึกภาพตาม....

ห้องนอนมืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากจอทีวีสาดส่องให้เห็นเพียงด้านข้างสะท้อนเงาลางๆ ของใบหน้าหมาโจ้
แต่สิ่งที่ชัดเจนและรับรู้ได้คือสายตาผิดหวัง เสียใจที่ถูกพ่อตี
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่ทราบ โมโจโจโจ้ยังนั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น
น้ำตาแม่มันก็ไหล เปียกหมอน....

“โมโจ้ ไม่เป็นไรนะลูกนะ หม่าม้ารักโมโจ้”
แม่ลูกกอดกันร้องไห้.....

ด้วยอารมณ์โมโหหันไปกระชากผ้าห่มอย่างแรง
“ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ไปตีมันทำไม มันเสียใจเป็นนะ ฮือๆๆๆ”
“........” ไร้เสียงตอบจากชายผู้น่าสงสารคนนั้นที่ต้องถูกปลุกขึ้นมาถึงสองคร้้งติดๆ กัน

หลายคนอ่านถึงตรงนี้คงมีคำถามว่า
แม่หรือหมาว่ะที่ดราม่า

โมโจโจโจ้ ตอน พบแพทย์

เป็นหมาก็ต้องพบแพทย์ ไปทำไมน่ะเหรอ ก็ไปฉีดวัคซีนมั่งอะไรมั่งเป็นธรรมดา
แต่เพราะความนอยด์ (Paranoid) ของแม่มันทำให้การเดินทางไปพบแพทย์ของโมโจโจโจ้ไม่ธรรมดา

ประวัติการรักษาตัวของโมโจ้เองได้เกิดขึ้นก่อนที่จะมาอยู่บ้านเรา
ก่อนหน้าที่เราจะไปรับหนึ่งอาทิตย์ โมโจ้ก็ได้ admit ไปนอนชิวๆ เพราะกินสารดูดความชื้นเข้าไป

เมื่อมาอยู่กับเราแล้ว ก็ต้องพาไปฉีดวัคซีนให้ึครบ
การฉีดวัคซีนก็ไม่ยากไปฉีดหน้าปากซอยเบ็ดเสร็จ 200 บาท

แต่ความจนได้คืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ
เมื่อโมโจโจโจ้ ได้พาหม่าม้าและปะป๊าไปรู้จักกับแพทย์เฉพาะทางรพ.สัตว์xx
เพื่อรักษาอาการขนร่วง ผืนแดง...

ภายในรพ. สวยงามอบอุ่นพนักงานทุกคนท่าทาง รักหมามากกกกกกกก
"สวัสดีค่ะ วันนี้น้องเป็นอะไรมาค่ะ" เสียงทักทายจากพนักงานต้อนรับสาวสวย
แม่มันปรายตามองจิกหัวนังหมาหมูที่หูลู่กระดิกหางอยู่ในขณะนี้
'แหม.....อยู่บ้านเป็นอีโมโจ้ ไอ้โมโจ้ ไอ้ชิบ....มานี่เป็นน้องโมโจ้นะยะ'
"น้องขนร่วงค่ะ ชิมิจ้ะลูกจ๋า" ...เอาซี้ชั้นก็ค่อนข้างจะรักหมาเหมือนก๊าน

น้องโมโจ้อ่ะเหรอ ร่าเริงมากมาย เขาจูงไปชั่งน้ำหนักก็ดี๊ดี ยืนนิ่งหน้าเชิดยังกะหมาประกวด
"เก่งมากครับน้องโมโจ้" ฮั่นแหนะ...มาฟังคำสั่งเป็นเอาที่นี่ด้วย

ตัดมาที่ห้องตรวจ...คุณหมอสาวเฉพาะทางด้านปัญหาภูมิแพ้ในสุนัข ก็ได้ทำการตรวจเช็คและวินิจฉัยโรคได้ดีจริงๆ อันนี้ก็ต้องยอมรับ
อธิบายให้ความรู้เราต่างๆนานา เช่น อย่าให้หมากินตับมากเพราะจะทำ ให้ธาตุเหล็กในเลือดมากแล้วแคลเซียม ในกระดูกละลายเข้าไปในเลือด กระดูกก็จะบาง "ทำห้าย กระดูกไม่แข็งแรง หักง่ายนะคะคุณแม่"
O__O ถึงจะงงๆ แต่ก็โออะคะ
"นอกจากนั้น" คุณหมอสาวขยายความต่อ
"ก็ไม่ควรให้หมาอาบน้ำ ด้วยสบู่คนถึงแม้จะเป็นของ เด็กเนื่องจาก pH ไม่เหมือนกัน" อ้าว...อันนี้พ่อมันผิดเต็มๆ ก็นอยด์กลัวลูกแพ้ เลยเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่อ่อนโยนต่อผิวทารก

"วันนี้หมอจะให้ยาแก้แพ้ ยาฆ่าเชื้อ แชมพู วิตามิน ไปก่อนนะคะ แล้วอีก 7 วันมาดูอาการ"

.....โอเช อีก 7 วันมา....

"น้องโมโจ้ีค่ะ" ...แหมจะให้หมาจ่ายเงินด้วยตัวเองเหรอคะคุณน้อง
"อันนี้เป็นยาแก้แพ้ ยาฆ่าเชื้อ ซึ่งทางเรานั้นตัดแบ่งให้ตามน้ำหนักแล้วนะคะทานได้เลย"
...โอ้ว เยี่ยมบริการดี๊ดี....
"ค่าใช้จ่ายวันนี้ ทั้งหมด 1,700 ค่ะ"

...อู้วววววววววววววววววว.....
คุณแม่ขาหันหน้าไปมองหน้าน้องโมโจ้...

...เหมือนมันจะยิ้มที่มุมปาก แล้วยักคิ้วให้ข้างนึง....

"อีกเจ็ดวันคุณหมอขอนัด follow up อาการนะคะ"
.....ถ้ามึงหายนะโมโจ้ ไม่ต้องมาเลย follow up เนี่ย....

ไหวมั้ยครับหม่าม้า

โมโจโจโจ้ ตอน You are what you eat

ใช่จะคนหรือหมาหรืออะไรๆ ก็เหมือนกัน ความงามเริ่มจากข้างใน....

โมโจโจโจ้เป็นหมาผิวบางซึ่ง contrast กับหน้าตาเป็นอย่างมาก
เนื่องจากเป็นพันธุ์แท้ทำให้มี ยีนด้อยซึ่งเป็นสาเหตุให้แพ้ อาหารบางชนิด แพ้นู่นนี่นั่น
อาการแพ้ก็คือ..มีตุ่มแดง (red spot) ขึ้นตามตัว เยอะมากชนิดที่โมโจ้กลายร่างเป็น หมามะระได้เลย
แม่โมโจโจโจ้ (แม่จริงๆ) แพ้เนื้อวัว ดังนั้น โมโจ้ก็แพ้ด้วย
ทราบดังนั้นเราก็เลี่ยงผลิตภัณฑ์ จากวัวทุกชนิด

แต่บางครั้งก็มีการเผลอเรอกันบ้าง
ก็กลัวโมโจ้จะเบื่ออาหารเดิมๆ เราเลยจัดหาสิ่งใหม่ให้โมโจ้
...ซุปข้าวโพดมั้ยลูก.....

ได้ผลทันใจแม่มากจ้ะ โมโจ้กลายร่างเป็นหมามะระ ณ บัดดล
เลยพาไปพบแพทย์....
เอ!...จะพาไปพบแพทย์ที่ไหนดีให้ส มฐานะครอบครัวเรา...
สุดท้ายมาจบที่โรงพยาบาลสัตว์ทอง หล่อ เพราะว่ามีแพทย์เฉพาะทาง!

คุณหมอสาวบอกว่า "น้องโมโจ้แพ้ผลิตภัณฑ์จากวัวชิมิค่ะ คุณแม่คะ (O_o) ในซุปข้าวโพดมีครีมข้นซึ่งทำจากน มวัวค่ะ"
วินิจฉัยเสร็จสรรพ เอายาแก้แพ้ วิตามิน OFA บำรุงขน ยาอาบน้ำผสมน้ำมันมะพร้าว
เบ็ดเสร็จโดนไปพันฝ่า ฉลาดขึ้นมาเลยกรู...

หลังจากนั้นเราระวังเรื่องการกิน ของโมโจ้เป็นพิเศษ ไม่ได้กลัวมันคันหรอก กลัวกรูนี่ต้องเสียตังค์ให้แพทย์เฉพาะทางอีก
พ่อมันเลยทำ research เรื่องอาหารหมาว่าควรมีสูตรอย่างไร กินอะไรถึงจะสมบูรณ์แข็งแรง ฉลาด โตเร็ว
สุดท้ายได้มาเป็น.....

ผักสามสีอันประกอบไปด้วย บล็อคเคอร์รี่ แครอท และฟักทอง ต้ม อกไก่กึ่งสุกกึ่งดิบ และคาร์โบไฮเดรตต่างๆ เช่น มักกะโรนีต้ม ขนมปัง สลับกับอาหารเม็ดสูตรพิเศษใส่ไข่ สองฟอง
โมโจ้ชอบมาก....

โมโจโจโจ้ ตอน กฏเหล็ก

ได้ตกลงกันไว้ก่อนเริ่มรับหมามาอยู้บ้านเราสองคนจะต้องสร้างกฎเลี้ยงหมาให้เป็นหมา
ตามที่ซีซ่าร์ได้บอกไว้
แ้ล้วยิ่งกับบูลเทอร์เรียด้วยแล้ว ล่ะก็...ที่สุดของแจ้
ดื้อ มีโลกส่วนตัวสูง ฝึกยาก โง่ด้วยสิ
เราก็เลยไปหาวีซีดีการอบรมหมา ของซีซ่าร์ และหนังสือปกแข็งแพ็คคู่ ซีซาร์ เวย์ มาค้นคว้า





ซีซ่าร์บอกว่า "หมาก็คือหมา เรา้ต้องเป็นจ่าฝูง"
โอเช..งั้นต้องทำยังไงบ้าง
1. สงบ สันติ สามัคคี ม่ายช่าย แต่ต้องนิ่ง สุขุม น้ำเสียงมั่นคงเวลาสั่ง
2. อย่าให้หมาแย่งที่นอน
3. อย่าหมอบคลานเข้าไปกอดหมา
4. ต้องมีวินัย หมาต้องมีขอบเขต ตรงไหนเข้าได้ตรงไหนเข้าไม่ได้
5. ต้องออกกำลังกายให้ถึง
6. เวลาหมาดื้ออย่าสบตา อย่าสัมผัส
7. เวลาออกจากบ้านต้องให้หมานั่งรอ เราต้องเป็นคนออกก่อนและหมาจะ ออกได้เมื่อเราสั่ง
8-1000 บลา บลา บลา

โอเช ซีซ่าร์ไม่ยาก ฝนทำได้.....

โมโจโจโจ้ ตอน รักแรกพบ

เมื่อตัดใจกับการอยู่กันสองคนตายาย เราเลยตัดสินใจหาหมามาเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงแสนรัก ตอนแรกเลือกกันว่าจะเป็นแจ็คหรือ บีเกิ้ล หรือ บูลเทอร์เรียดี สุดท้ายเมื่อความอยากมีมากและเจอหมาหน้าตากวนตีนสมฐานะของเราสองคนผัวเมียแล้ว

เราก็ได้ออกเดินทางไปดูลูก มินิบูลเทอร์เรีย เจ็ดตัวที่แถวๆพระรามห้า

โฉมหน้าพี่น้อง

เห็นหน้าก็รักแล้ว....

ตอนที่เราไปโมโจ้ (เดิมชื่อทิกเกอร์) มีคนจองไปแล้ว แต่เห็นแล้วถูกชะตามากมายเลยขอร้องให้เจ้าของลูกหมาไปเจรจา ให้หน่อยนึง สุดท้ายเราได้ โมโจโจโจ้

โมโจ้เป็นตัวเดียวในคอกที่มีลาย เสือเหมือนพ่อนีโน่

นีโน่เป็นพ่อแท้ๆของโมโจ้

เรารอให้โมโจ้หย่านมฉีดวัคซีนครบ ก่อนเป็นเวลา 45 วัน
45 วันแห่งการรอคอย...ไม่ได้นั่งคอย นอนคอยกันนะคะคู้น
เก็บบ้านจัดที่จัดทางอะไรโยนทิ้ง ได้ทิ้ง อะไรขายได้ขาย ให้บ้านโล่งที่สุด
แล้ววันที่เรารอคอยก็มาถึง..เมือ ปลายเดือนกุมภาพันธ์ เหมือนของขวัญวันเกิด..ที่นรกแตกที่สุด

ก่อนที่จะเอาหมาเข้าบ้านเราตกลง กันว่าจะพบกันครึ่งทาง ระหว่างพี่ฉัตรที่สามารถกินนอนกับหมาได้ ส่วนฝนขอทางใครทางมัน

มีกฏเกณฑ์เพื่อป้องกันหมาเสียหมา และคนเสียคน
สรุปตรงที่ว่าให้หมานอนในบ้านไม่ ต้องนอนกรง แต่ห้ามขึ้นห้องนอนเด็ดขาด...
ความเด็ดขาดของเรามีมากขนาดไหน โปรดติดตามตอนต่อไป